Stage en Campus leven

Hallo Nederland,

Het is alweer drie weken geleden sinds ik mijn laatste blog schreef, dus vond ik het wel weer tijd voor een update vanuit het natte Bristol. Op dit moment zit ik alweer een maand in Bristol en de tijd is voorbij gevlogen. Mijn laatste blog eindigde met een beschrijving van me luxe kamer. Wat een paradijs was dat en wat heb ik heerlijk geslapen. Nadat de vorige week vooral in het teken stond van culturele bezoekjes, stond deze week in het teken van slapen, shoppen en het bristolse nachtleven verder ondekken. Wel heb ik de Clifton Suspension Bridge nog in de avond bezocht. Ook echt een aanrader, echt super mooi. Qua shoppen is Bristol echt niet goed voor de portomonee. Er is ten eerste een primark van vier verdiepingen hoog, waar je echt alles kan halen. Er zit zelfs een restaurant in. Verder zijn er nog veel winkels in Bristol die niet in Nederland zijn zoals Topshop, New Look, Urban Outfitters en noem maar op.

Vrijdag avond was het dan alweer tijd om afscheid te nemen van een groot gedeelte van me nieuwe internationale vrienden. Maar toen kon zaterdag dan ook het echte avontuur beginnen en vertrok ik met de taxi richting de campus. Donderdag had ik te horen gekregen dat ik in het weekend op een andere kamer moest slapen, omdat me kamer nog niet schoon was. Dit was wel even een domper, maar me nieuwe kamer was gelukkig maar twee verdiepingen lager. Bij mijn eerste kamer deelde ik de keuken en woonkamer met vijf ander Chinezen. Ze waren aardig maar praatte meer Chinees dan Engels.

Vandaag was dan de grote dag, de eerste dag van mij stage. De ochtend verliep een beetje stroef. Nadat ik wakker was geworden en niets vermoedend lekker van me ontbijtje had gesmuld kon ik me kamer niet meer in. Moest ik in me pyama, slippers, knot op me kop en lensloos naar de receptie. Waren ze vergeten te vertellen dat me kamer vanzelf opslot zou gaan omdat ik die dag moest gaan wisselen van kamer. Gelukkig was ik optijd opgestaan en was ik nog ruim optijd op me stage. Op me stage is echt iedereen super aardig en wordt ik goed geholpen. Ook is me engels beter dan ik had verwacht. Ik weet niet of ik het al had verteld maar mijn stage opdracht staat in het teken van het verbeteren van de interne communicatie. De eerste weken staan vooral in het teken van desk research en introducties. Dit maakt het soms wel een beetjes saai. Afgelopen week heb ik mijn eerste verslagje over desk research ingeleverd en ze waren echt heel tevreden, nu moet ik volgende week vrijdag een presentatie geven aan de hogere basen van de facilitaire afdeling, echt super spannnend. Voorderest wordt ik flink verwend door me stage, eigenlijk is bijna alles op de campus gratis. Ik heb een gratis buspas, een gratis sportkaart (dus lau en jor ik kan gewoon blijven dansen), een gratis bibliotheek kaart en ik krijg gratis eten.

In de avond verhuisde ik meteen naar me nieuwe kamer en laatste kamer (hopelijk). Ik heb het hier echt heel erg naar me zin. Ik woon samen met een Franse jongen, een Duits meisje, een Deense jongen, een Deens meisje en een Maleise jongen. Met de europeanen klinkt het heel goed en de maleisier zien we eigenlijk nooit. Afgelopen week was het welcome week op de campus. Ik weet niet of jullie hier bekend mee zijn, maar in engeland betekend dit een week lang feesten. Schuimfeesten, fluor feesten, smurf feesten, jungle feesten, noem het maar op en het was er. In Nederland zullen alleen een paar meiden dieren oortjes opdoen, maar hier gaat iedereen in uitgebreid kostuum. Echt super leuk.

Afgelopen zaterdag heb ik ook nog de echte engelse ziekenhuis ervaring meegemaakt. Een kamergenootje had zichzelf perongeluk gesneden met een scherp mes en het bloede als een gek. Dus wij gerend naar de informatie balie, waar ze de EHBO belde en een uur later zaten we in de taxi naar het ziekenhuis. Hier moesten we 2.5 uur wachten voordat we eindelijk aan de beurd waren. Later hoorde ik dat we hier nog geluk mee hebben gehad, soms kan het 4.5 uur duren. Omdat het zaterdag aan het eind van de middag was, waren er een hoop sportmannen (vooral voetbal en rugby), dus de geur was niet echt aangenaam. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en had ze uiteindelijk alleen papieren hechtingen nodig.

Ik begin ook steeds meer te wennen aan Engeland. Al is het nog steeds verwarrend dat de auto’s aan de andere kant rijden. Ook moet ik nog steeds 2 uur uittrekken als ik naar de supermarkt ga. Jeetje wat is die groot. Na tientallen miskopen, weet ik ook eindelijk wat een beetje te eten is hier. Ze hebben hier wel 50 verschillende soorten english breakfast thee, 25 verschillende gehakten (Ierse, Schotse, Engelse etc.) en dan heb ik het nog geen eens gehad over de bacon. Oh en trouwens voor de gene die denken dat stroopwafels types nederlands is, die kan je ook hier krijgen.

Ik dacht dat het misschien nog wel leuk was om een paar weetjes op te noemen:
- Bristol is de zesde grootste stad van Engeland.
- Wallace en Grommit en shaun the sheep worden gemaakt in Bristol. De mensen uit Bristol zijn hier echt heel trots op. Om het te eren waren er 80 grommits (met verschillende designes) door heel Bristol (en 1 in Londen) verspreid. Ze worden nu geveild en het geld gaat naar een goed doel.
- De britse versie van skins is in Bristol opgenomen.
- Engelse zijn gek op sandwiches. De sandwich komt uit het plaatsje Sandwich, wat dicht bij het plaatsje Ham ligt.
- Heel Engeland lijkt op de Harry Potter films.
- James May (presentator van Top Gear) komt uit Bristol.

Ik denk dat ik iedereen weer genoeg op de hoogte heb gebracht. Er staan een hoop leuke dingen op de planning. Zo staan er trips naar Londen en Ierland op de planning en Annick komt me over een maand alweer opzoeken. Dankje voor het lezen en voor de lieve reacties op me vorige blog.

Cheers!